อีกครั้งกับความสำเร็จ ที่ 1 เตรียมทหาร เหล่าทหารเรือ 2 ปี ซ้อน 54-55
ที่ 1 ทร. ปี 55 นตท. รชฤทธิ์ จำปาหวาย
บทพิสูจน์ กับ ความสำเร็จ ที่ 1 เตรียมทหาร เหล่าทหารเรือ ปี. 55 นตท. รชฤทธิ์ จำปาหวาย (ไทม์)
บทสัมภาษณ์
ก่อนที่จะกล่าวถึงความสำเร็จของผม สิ่งแรกที่ผมอยากจะบอกกับทุกคนมากที่สุด ก็คือ ผมขอกราบลงแทบเท้าแม่และยายผู้ที่ทำให้ผมมีวันนี้ วันแห่งความสำเร็จ วันแห่งเกียรติยศ วันแห่งความภาคภูมิใจของลูกผู้ชาย นับจากนี้ไป สิ่งที่ผมต้องทำและจะทำให้ดีที่สุด คือ ทำหน้าที่ลูกที่ดี และทหารที่ดีเพื่อตอบแทนคุณแผ่นดิน ให้สมกับบุญคุณที่ได้ให้อาศัยเกิดและเติบโตมาจนถึงปัจจุบัน สำหรับผม ในวันนี้ ผมถือว่าเป็นเพียงความสำเร็จก้าวเล็ก ๆ เท่านั้น เพราะนับจากนี้ไป ผมจะต้องเดินทางด้วยความมุมานะ อดทน และพร้อมที่จะฟันฝ่าอุปสรรคต่าง ๆ ที่จะเข้ามาในชีวิต ...
ผมขอถ่ายทอดประสบการณ์เล็ก ๆ ของผมให้ทุกคนอ่าน เผื่อจะทำให้เพื่อน ๆ และ น้อง ๆ เกิดแรงบันดาลใจ และกำลังใจที่จะต่อสู้ในสนามแห่งเกียรติยศของลูกผู้ชายในปีหน้า ก่อนหน้านี้ผมยอมรับว่า ผมไม่มีแม้แต่ความคิดที่จะเข้าเรียนในโรงเรียนเตรียมทหารเลย อาจจะเป็นเพราะสังคมการเรียนของผมมีแต่รุ่นพี่ที่มุ่งมั่นจะไปเรียนต่อ ร.ร.มหิดลฯ เพื่อจะเป็นหมอ เป็นวิศวะ กันทั้งนั้น ผมถูกส่งไปเรียนพิเศษหลาย ๆ ที่ มีทั้งที่ติวเข้าเตรียมทหารโดยตรง และสอนเสริมในระดับที่สูงขึ้น แต่นั่นยังไม่ใช่จุดเปลี่ยนเป้าหมายของชีวิตผม
และแล้วในวันหนึ่ง แม่ส่งผมมาเรียนที่ สถาบันกวดวิชาเตรียมทหาร Cadet Centre ผมเริ่มต้นจากการเข้าค่ายคอร์สมีนาคม 2554 เป็นคอร์สอยู่ประจำ ผมได้พบกับนายทหาร 2 คน คือ พี่โชค และ พี่เอ พี่ทั้งสองเป็นครูที่สอนเก่ง อธิบายให้เข้าใจง่าย สอนโดยคำนึงถึงความแตกต่างระหว่างบุคคล และที่สำคัญที่ผมเพิ่งเคยสัมผัสบรรยากาศแบบนี้ที่นี่เพียงที่เดียวก็คือ ความเป็นพี่เป็นน้อง การปลูกฝังคุณธรรม จริยธรรม การดูแลเอาใจใส่อย่างใกล้ชิด สอนให้รู้จักคิดด้วยเหตุด้วยผล สอนให้รักกันในหมู่เพื่อน ให้คอยช่วยเหลือกัน เพราะในทุก ๆ วัน หลังเรียน ก็น่าจะประมาณ 4 ทุ่มเป็นต้นไป พี่ ๆ ทั้งสองจะผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนกันมานั่งอ่านหนังสือกับน้อง ๆ มานั่งติวโจทย์ต่าง ๆ มาคอยให้คำปรึกษา อีกทั้งช่วยกระตุ้นและให้กำลังใจน้อง ๆ ทุกคนอย่างเสมอภาค เรียกได้ว่า กินนอนด้วยกันเลยครับ ไม่มีการแบ่งครูแบ่งนักเรียน ผมว่าเหมือนผมมีพี่ชายเพิ่มขึ้นมา 2 คนมากกว่าครับ สิ่งหนึ่งที่ผมถือว่าเป็นหัวใจสำคัญของการกวดวิชา ก็คือ การวัดผลประเมินผลของผู้เรียน ซึ่งที่นี่ผมต้องใช้คำนี้เลยครับ “สุดยอด” ที่บอกว่าสุดยอด ก็คือ ข้อสอบที่นำมาให้น้องทดสอบในแต่ละครั้ง เป็นข้อสอบเข้าเตรียมทหารจริง ๆ ในปีก่อน ๆ แต่พี่ชายของผมทั้งสองก็สุดยอดอีกแหละครับ คือ เอาข้อสอบทุกปีมาผสมกัน เพื่อจะได้รู้พื้นฐานความรู้ที่แท้จริงของน้อง ๆ หลังจากผลทดสอบประกาศ พี่ ๆ ก็จะมานั่งวิเคราะห์แต่ละคนว่ายังมีจุดบกพร่องในส่วนใด เพื่อเติมเต็มในส่วนนั้น ๆ เป็นไงครับ “สุดยอด” อย่างที่ผมว่าจริงไหมครับ และในการเข้าค่ายครั้งนี้เอง ที่ผมได้เจอกับ “พี่โจ๋ (นตท.ศรนรินทร์ ชัยยอดพรม ที่ 1 ทร. ปี 55)” พี่โจ๋เป็นคนเรียนเก่งมากและขยันด้วย ตลอดเวลาที่อยู่ในค่าย ผมนั่งอ่านหนังสือกับพี่โจ๋แทบจะทุกคืน ทำให้ผมปรับเปลี่ยนตัวเองในเรื่องของการอ่านหนังสือให้มากกว่าเดิม
จากการเข้าค่ายในครั้งนั้นได้หล่อหลอมให้ผมมี ความมุ่งมั่นที่เป็นทหาร ได้ทุ่มเทและมุมานะในการเรียน การอ่านหนังสือตลอดเวลา 1 ปีเต็ม โดยมีพี่ชายทั้งสองคนยืนเคียงข้างผมตลอดเวลาจนทำให้ผมประสบความสำเร็จใน วันนี้ ถึงแม้ว่าความสำเร็จในวันนี้จะเป็นเพียงก้าวแรกของชีวิตการเป็นนักเรียน เตรียมทหาร แต่การที่จะได้มันมานั้นมันก็ไม่ง่ายเลย ถ้าผมไม่มีพี่ชายทั้งสองผมก็คงไม่สามารถมายืน ณ จุดนี้ได้ สุดท้ายนี้ ผมขอขอบคุณพี่โชค พี่เอ และสถาบันกวดวิชาเตรียมทหาร Cadet Centre แห่งนี้ ที่เป็นส่วนสำคัญในการผลักดันให้ผมได้มีวันแห่งความภาคภูมิใจทั้งกับตัวเอง และครอบครัวครับ ขอบคุณจากใจจริงครับพี่ชายของผม
“ผมจะไม่ทำให้แม่ ยาย และพี่ชายทั้งสองคนของผมต้องผิดหวังครับ “
นตท.รชฤทธิ์ จำปาหวาย
